Kocham Bonda, za ten kicz (ulubiony motyw, to Roger Moore w paszczy krokodyla chyba w „Żyj i pozwól umrzeć”), za brak dystansu i sensu wielu scen. Tego oczekuję idąc do kina. Stary Bond to fabuła (lepsza lub gorsza), nowy to efekty (lepsze lub gorsze). Nie możemy oczekiwać łez, wzruszeń i salw śmiechu.
Po wyjściu z kina mój małżonek powiedział: jaka kaszana. Ja zapytałam: czego oczekiwałeś po Bondzie? On: lepszego czarnego charakteru, bo ten był do dupy. Monica wiadomo, chwyt marketingowy. Ta druga laska, jakby ją usunęli, to film i tak miałby taki sam sens. Casino i Skyfall nie został pobity.
Ale Bond, to Bond. Dlatego teraz oglądamy wszystkie części od początku, tak dla równowagi po Spectre:)